Ogólnie scenariusz wydaje się na pierwszy rzut oka płaski, bo oto człowiek okazuje serce ratując psa. Jednak jeśli popatrzy się na to dlaczego pies wybrał akurat tą osobę to scenariusz staje się turbo podładowany. Ten pies zapewne poczuł, że pan który poszedł po miskę z wodą może mu coś przyniesie, mógł poczekać. Jednak nie czekał. Pokazane jest, że pies nie szukał osoby tylko z dobrym sercem ale szukał osoby szczególnej, fajtera. Psy mają przeczucie i może właśnie czuł, że jakiś biedny tutejszy mieszkaniec przy najbliższej okazji go uśpi. Pies czuł chorobę wiedział, że musi dać z siebie wszystko. Nie wiem czy poczuł pieniądze, ale na pewno wyczuł kogoś walecznego. A cała gonitwa była dla niego przepustką do życia. Ba, nie tylko do życia w sensie pozbycia się pasożyta ale życia z kimś kto go pokocha. W tym wszystkim nie mam na myśli, że pies był interesowny ale że chciał więcej tj jego pan. Po wielu nieudanych próbach zaznać sukcesu. A sukces nie zawsze musi oznaczać pierwsze miejsce.